چون پزشكان تصريح مى‌كنند اين افراد، مانند كسى هستند كه مغز او متلاشى شده يا سر از تنش جدا كرده‌اند كه با وسايل تنفّس مصنوعى و تغذيه ممكن است تا مدّتى به حيات نباتى او ادامه داد، انسان زنده محسوب نمى‌شوند، در عين حال انسان كاملاً مرده هم نيستند؛ بنابراين، در احكام مربوط به حيات ومرگ بايد تفصيل داد.

مثلاً احكام مسّ ميّت، غسل ونماز ميّت و كفن و دفن درباره آنها جارى نيست، تا قلب از كار بيفتد وبدن سرد شود. اموال آنها را نمى‌توان در ميان ورثه تقسيم كرد وهمسر آنها عدّه وفات نگه نمى‌دارد تا اين مقدار حيات آنان نيز پايان پذيرد، ولى وكلاى آنها از وكالت ساقط مى‌شوند و حقّ خريد و فروش يا ازدواج براى آنها يا طلاق همسر از طرف آنان را ندارند و ادامه معالجات در مورد آنها واجب نيست و برداشتن برخى اعضا از بدن آنها هرگاه حفظ جان مسلمانى متوقّف بر آن باشد اشكالى ندارد، ولى بايد توجّه داشت كه اينها همه در صورتى است كه مرگ مغزى به طور كامل و قطعى ثابت شود و احتمال بازگشت مطلقاً وجود نداشته باشد.

ج. اگر استفاده از اعضای بدن بیمارانی که در سؤال توصیف شده اند، برای معالجه بیماران دیگر، باعث تسریع در مرگ و قطع حیات آنان شود، جایز نیست، در غیر این صورت اگر عمل مزبور با اذن قبلی وی صورت بگیرد و یا نجات نفس محترمی متوقف بر آن عضو مورد نیاز باشد، اشکال ندارد. 

[۱]. مرگ مغزی به وضعیت غیر قابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می شود. درچنین وضعیتی همه ی سلول های مغز در اثر نرسیدن اکسیژن تخریب می شوند.